Nadat we onze kleding weer aan mogen trekken worden we begeleid naar onze cellen. Daardoor moeten we eerst door de koepel heen: een hoog groot centrum van de gevangenis met 4 verdiepingen vol met gevangenen die je proberen te ontgroenen door de meest haatdragende en uitdagende dingen naar je te roepen, zoals “ik n*** je moeder!” of “vieze k*****homo!”. Ik wil mezelf niet laten kennen en probeer iedereen strak in de ogen aan te kijken. De wandeling door het gebouw duurt niet langer dan een minuut, maar het leek uren te duren.”
Deel 8
“Nog steeds wakker, zaterdagochtend 8:00 ‘s-morgens. Ik snuif het laatste beetje cocaïne weg en ik stuur een bericht naar de groepsapp van het...
0 reacties